قصيدة فلان الفلانى ... عبد الرحمن الأبنودى
الشاعر الكبير عبد الرحمن الأبنودى
فلان الفلانى
فلان الفلانى اللى كان يومها جنبى
ساعة لما بدأوا فى ضرب الرصاص
فلان الفلانى اللى معرفش اسمه
ودايما بقول يابن عمى وخلاص
فلان اللى سابلى بقيت سندوتشه
ليلة لما شافنى بغنّى وجعان
فلان اللى مش فاكرَه غير شكل وشه
فلان اللى عدانى جوه الميدان
فلان اللى فتشنى بالابتسامه
فلان اللى قال هو فعلا حيمشى؟
فلان اللى قاللى طريق السلامة
ساعة لما قولنا زهقنا وحنمشى
فلان اللى مرضيش ياخد منى أجره
ساعة لما قلت إنى رايح مظاهره
فلان اللى قاللى حيتنحى بكره
وحنفرح ونرقص وراح تبقى سهره
فلان اللى كان بيناولنى القزايز
ويقفلها بعد أما أعبيها جاز
فلان اللى يشرب ويسألنى عايز؟
فلان اللى كان وشه مليان قزاز
فلان اللى مطلعش جوه البرامج
وكان بس صوته فى قلب الهتاف
فلان اللى روح أكل واستحمى
فلان اللى ضايع فى وسط الآلاف
فلان اللى غرقّلى خل الكوفيه
وشالنى ساعة لما جت طلقه فيا
فلان اللى مات يومها تلزمله ديه
من ابن
الفلانى اللى كل لحمه حاف